تأثیر نگهداری طولانی مدت اسانس ترخون (artemisia dracunculus l.) بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و ld۵۰ آن

داروهای گیاهی به دلیل طبیعی بودن ترکیب های سالمی هستند ولی عوارض سوئی به دنبال استفاده بی رویه از آنها اتفاق می افتد. هدف این پژوهش ارزیابی سمّیت حاد و فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس ترخون (artemisia dracunculus l.) می باشد. اسانس ترخون توسط دستگاه کلونجر با روش تقطیر با آب استخراج شد. تمام پروتکل های آزمایش برای اسانس تازه و اسانس کهنه که به مدت سه ماه در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شده بود، انجام گردید. میزان ld50 براساس روش لورک و با روش آنالیز احتمال و maximum likelihood با استفاده از نرم افزار minitab تعیین شد. برای بررسی مسمومیت حاد و تغییرات رفتاری ایجاد شده از دوزهای (mg/kg) 10، 100، 1000،1600،2900 و 5000 اسانس (به روش خوراکی و تزریق داخل صفاقی) استفاده گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی اسانس دوزهای مختلف (mg/ml32-1)، با بهره گیری از دو روش dpph و abts ارزیابی شد. مقدار ld50 برای اسانس ترخون تازه و کهنه در روش خوراکی به ترتیب بیشتر از g/kg5 و mg/kg33/3801 وزن بدن بود. با تزریق داخل صفاقی مقدار ld50 برای اسانس تازه و اسانس کهنه به ترتیب 06/4810 و 33/3013 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین شد. اسانس تازه فعالیت آنتی اکسیدانی قوی تری را در مقایسه با اسانس کهنه در هر دو روش ارزیابی نشان داد. یافته های اولیه این تحقیق نشان می دهد که اسانس این گیاه غیر سمّی بوده و دارای ترکیب های آنتی اکسیدانتی است که مؤید استفاده از این گیاه در طب سنتی می باشد.